Στην ιδιαίτερα κρίσιμη περίοδο που διανύουμε με την κλιμάκωση της επίθεσης του καθεστώτος στην δημόσια (εκποίηση-ξεπούλημα μέσω ΤΑΙΠΕΔ) και ιδιωτική περιουσία των ελλήνων (φορομπηξία, ΕΝΦΙΑ, επικείμενη απελευθέρωση πλειστηριασμών 1ης κατοικίας), που συνοδεύεται με κορύφωση της τρομοκράτησης του λαού μέσω της προπαγάνδας, της παραπληροφόρησης και της καταστολής μέσω αντισυνταγματικών νόμων, το μεγαλύτερο πλεονέκτημα των κυβερνώντων είναι η απουσία οργανωμένων αντιδράσεων και αντίστασης από πλευράς των κινημάτων και των αντιμνημονιακών κομμάτων.
Η Πολιτική Γραμματεία του Ε.Πα.Μ. ήδη στην πρώτη ανακοίνωσή της για το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών είχε επισημάνει ότι: « … το εκλογικό αποτέλεσμα για την ευρωβουλή ήρθε σαν αποτέλεσμα μιας μακράς περιόδου κινηματικής άπνοιας. Η τελευταία ελπιδοφόρα αναλαμπή όπου ....
πλατύτερες μάζες κινητοποιήθηκαν με την ελπίδα μιας γρήγορης ανατροπής της κυβέρνησης και των πολιτικών της, ήταν το κλείσιμο της ΕΡΤ. Οι κομματικοί μηχανισμοί όμως, μαζί με τις γνωστές συνδικαλιστικές αγκυλώσεις, έπαιξαν αποφασιστικό ρόλο στο να δεχθεί μια ακόμη ήττα ο κόσμος που ήθελε να κινητοποιηθεί. Από κει και πέρα κάθε σκίρτημα κινήματος, ή μαζικής πρωτοβουλίας, αντιμετωπίστηκε με όρους διάλυσης, ή ποδηγέτησης από τους κομματικούς μηχανισμούς σε συνδυασμό με τις συνδικαλιστικές γραφειοκρατίες. Θανατώθηκε κάθε αγωνιστική διάθεση. Πάνω απ' όλα το κόμμα. Κι έτσι στο βωμό του κόμματος, θυσιάσθηκε και η τελευταία ικμάδα μαχητικού φρονήματος στον λαό.
Η μια μεθοδευμένη ήττα πάνω στην άλλη, η εγκατάλειψη και καταδίκη των όποιων ριζοσπαστικών λαϊκων διεκδικήσεων, ειδικά σε ότι αφορά το χρέος, το νόμισμα, την ΕΕ, έπεισαν την μεγάλη πλειοψηφία ότι δεν έχει κανένα νόημα ούτε η κινητοποίηση, ούτε ο αγώνας.»
Μετά από όλα αυτά, η φράση «βρείτε τα», που ακούγεται από τα χείλη του απλού κόσμου, αποτελεί την ενστικτώδη αντίδραση του βαλλόμενου πολίτη που φαίνεται να έχει χάσει την ελπίδα του και το ηθικό του για να μπορέσει να αντιδράσει. Ο ίδιος ο λαός λέει «οργή λαού, φωνή Θεού».
Επομένως, πρώτη προτεραιότητα όλων όσων δίνουν τον αγώνα ενάντια στο καθεστώς των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων δεν μπορεί να είναι άλλη από την πολιτική συμφωνία κοινής δράσης των αποκαλούμενων ως αντιμνημονιακών δυνάμεων, όλων των πολιτικών σχημάτων εντός και εκτός κοινοβουλίου, όλων των κινημάτων βάσης και όλων των προσωπικοτήτων που δημόσια έχουν αντιταχθεί στο καθεστώς, με στόχο την αντιμετώπιση των πιο άμεσων και ζωτικών αιτημάτων των πολιτών.
Ζητήματα όπως η διαγραφή των χρεών προς την εφορία, η δίκαιη ρύθμιση των χρεών προς τις τράπεζες, η διακοπή των διαδικασιών κατάσχεσης και πλειστηριασμών και των ποινικών μέτρων για οφειλές στο Δημόσιο και τα Ασφαλιστικά Ταμεία, η επαναφορά βασικού μισθού και εργασιακών δικαιωμάτων στα επίπεδα αξιοπρεπούς διαβίωσης πρέπει να αποτελούν το ελάχιστο πλαίσιο μιας τέτοιας συμφωνίας.
Η συμφωνία αυτή θα έχει ως αποτέλεσμα την αναπτέρωση της ελπίδας και την ανάκαμψη του ηθικού του λαού έτσι ώστε να μπορέσει να αντιδράσει οργανωμένα και να αποτρέψει άμεσα τα σχέδια «τελικής λύσης» του καθεστώτος που οδηγούν την χώρα και την κοινωνία σε πλήρη εξαθλίωση και υποδούλωση.
Τα πρόσφατα δημοσιεύματα στον καθεστωτικό Τύπο με τα οποία επιδοκιμάζονται οι ηγεσίες των κομμάτων να συνδιαλλέγονται με τους εκπρόσωπους των οικονομικοπολιτικών ελίτ πίσω από κλειστές πόρτες, ενώ παράλληλα ζητούν τον αποκλεισμό κάθε τάσης που αντιστρατεύεται τέτοιες κινήσεις οι οποίες αφήνουν στο περιθώριο το λαό, μας δείχνουν τον δρόμο στον οποίο πρέπει να κινηθούμε.
Η μόνη δύναμη που μπορεί να τους σταματήσει είναι η συστράτευση του λαού σε ένα ενιαίο εθνικοαπελευθερωτικό δημοκρατικό μέτωπο, έστω και – κατ’ αρχήν - μιας ελάχιστής συνεννόησης, που θα βάζει το συμφέρον της πατρίδας και του λαού πάνω από τα στενά κομματικά συμφέροντα.
Για αυτό και το Ε.Πα.Μ., πιστό στις αρχές του, θα επιμείνει στο κάλεσμα ενότητας και συνεννόησης που έκανε με την πρόσφατη (3-9-2014) ανακοίνωση της Πολιτικής Γραμματείας του, μέχρι να εξαντλήσει κάθε περιθώριο, χωρίς να αξιώνει πρωταγωνιστικό ρόλο, παρά μόνο επιθυμώντας να αποτελέσει τον καταλύτη σε μια τέτοια εξέλιξη.
Μέχρι τώρα δεν υπήρξε ανταπόκριση στο κάλεσμα αυτό, ωστόσο οι ζυμώσεις συνεχίζονται και η ελπίδα ότι θα υπάρξουν θετικές εξελίξεις εξακολουθεί να κατευθύνει την προσπάθεια αυτή.
Ένα είναι σίγουρο, ότι δεν πρέπει να σταματήσει η προσπάθεια τόσο στο επίπεδο επαφών με τις ηγεσίες των αντίστοιχων κομμάτων και πολιτικών σχημάτων, εντός και εκτός κοινοβουλίου , όσο και σε κάθε γειτονιά, σε κάθε πόλη, σε κάθε χωριό, σε κάθε χώρο εργασίας, σε κάθε κίνημα και πρωτοβουλία πολιτών, ώστε να αναδειχθεί η ανάγκη για μια τέτοια πολιτική συμφωνία.
Ιορδάνης Σινιόσογλου
Μέλος Π.Γ. ΕΠΑΜ.
Από το ΧΩΝΙ της 14/9/2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου