Οι βεβιασμένες εκλογές της 20ης Σεπτεμβρίου πέτυχαν αναμφισβήτητα τον σκοπό τους. Να διαγράψουν το περήφανο ΟΧΙ του ελληνικού λαού στο δημοψήφισμα, να υφαρπάξουν την ψήφο του και να δώσουν το δικαίωμα στο νεοκατοχικό καθεστώς να επιβάλλει τους όρους του.
Από εδώ και εμπρός και κατ’ εντολή των δανειστών, οι μαριονέτες του κοινοβουλίου, παλιές και νέες, θα ψηφίζουν με ευρεία πλειοψηφία και ουσιαστικά χωρίς αντιπολίτευση, την εκποίηση της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας της χώρας και των πολιτών, ενώ παράλληλα θα προχωρούν απρόσκοπτα στην τελική διάλυση και αποδόμηση των κοινωνικών και αναπαλλοτρίωτων αγαθών της υγείας, παιδείας, κοινωνικής πρόνοιας. Η απορρύθμιση της αγοράς εργασίας και εργασιακών δικαιωμάτων τόσο στον ιδιωτικό όσο και στον δημόσιο τομέα, θα προσλάβει καταιγιστικό χαρακτήρα, ενώ τα λουκέτα στις μικρές επιχειρήσεις, η οικονομική ασφυξία στους ελεύθερους επαγγελματίες και η υπερφορολόγηση στον αγροτικό κόσμο, δεν θα έχουν προηγούμενο.
Όλα αυτά, εδραιωμένα κάτω από την υπαγωγή της χώρας στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM). Με τις έννοιες της εθνικής κυριαρχίας, της συνταγματικής τάξης, της νομιμότητας και των θεμελιωδών - κατοχυρωμένων ανθρωπίνων δικαιωμάτων να καταλύονται μέσα στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό ελεγχόμενης χρεοκοπίας και ρευστοποίησης της χώρας. Στον βωμό της εξυπηρέτησης του χρέους και της διάσωσης του ευρώ.
Το χειρότερο ακόμα, ότι καμμιά αντιμνημονιακή φωνή πλέον εντός κοινοβουλίου, δεν είναι διατεθειμένη να υπερασπίσει τα βασικά συνταγματικά δικαιώματα, ούτε να θέσει άμεσα και συγκροτημένα το ζήτημα εξόδου από την ευρωζώνη και την υιοθέτηση εθνικού νομίσματος, πράξη κυριαρχίας για την ανάκτηση της εθνικής ανεξαρτησίας της χώρας.
Η χώρα βρίσκεται πλέον υπό την κατοχή των «θεσμών», ο λαός της προδομένος από το καθεστώς υποτέλειας του παλιού και νέου πολιτικού κατεστημένου, εκτεθειμένος στις αδίστακτες ορέξεις των ντόπιων και ξένων συμφερόντων.
Απέναντι σε αυτά τα δεδομένα, το ΕΠΑΜ συναισθανόμενο την ανάγκη επίτευξης της ενότητας του λαού ως την μόνη ικανή συνθήκη να αντιμετωπίσει την επερχόμενη καταστροφή, για ακόμη μια φορά αναλαμβάνοντας πρωτοβουλία καλεί:
Τις εξωκοινοβουλευτικές πολιτικές δυνάμεις Λαϊκή Ενότητα, Σχέδιο Β, και κάθε άλλη πατριωτική - δημοκρατική δύναμη, κάθε συλλογικότητα που προσδιορίζεται και έμεινε με συνέπεια αντιμνημονιακή, σε αμοιβαία και ισότιμη συνεργασία όπου ο καθένας κρατά τα πολιτικά του προτάγματα, την αυτοτέλεια και την ιδεολογική του υπόσταση. Καλεί για κοινή δράση προτάσσοντας πρώτα και κύρια το κοινωνικό συμφέρον και την ακεραιότητα της χώρας, τονίζοντας εκ νέου «ότι δεν θα σταθεί απέναντι σε δευτερεύουσες διαφορές και ανώφελες καχυποψίες».
Επίσης καλεί κάθε πολίτη, κάθε άνθρωπο του πολιτισμού και της τέχνης, κάθε εργαζόμενο, άνεργο, ελεύθερο επαγγελματία, αγρότη, νέο, συνταξιούχο, αλλά και όσους έμειναν έξω από την εκλογική ...